3 بقره

(3) الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَوةَ وَمِمَّا رَزَقْنَهُمْ يُنفِقُونَ

(متّقين)كسانى هستن كه به غيب ايمان دارندونمازرابه پامیدارند وازآنچه روزىشان کردیم،انفاق میكنند

يُؤْمِنُونَ =اینجا این فعل مضارع امده در حالیکه در قران غالبا بصورت امَنوا می اید= چون فعل مضارع غالبا بر استمرار دلالت دارد(یعنی همواره) =از این تعبیر استفاده میشود که در دیدگاه قران ،متقی دائما در حال ایمان اوردن است.زیرا بر اثر مطالعه و عبادت معارفش زیاد میشود وطبعا ایمانش(بخصوص اینکه دایره غیب بسیار وسیع است.

ادامه نوشته

2بقره

(2) ذَلِكَ الكِتَبُ لاَرَيْبَ فِيهِ هُدىً لِّلْمُتَّقِينَ

آن كتاب(باعظمت كه)در(حقّانيت)آن هيچ ترديدى راه ندارد، راهنماى پرهيزگاران است

ذلك= ذلک» مبتدا و «الکتاب» خبر آن است. بر این مبنا «ال» در الکتاب براى استغراق صفات است و دلالت بر کمال دارد.

انتظار میرفت که به جای ذلک از هذا (این بجای ان) استفاده شودولی از اسم اشاره دور استفاده شده است:

.

ادامه نوشته

الم

الف لام ميم                                             

ازحروف مقطعه است.

در ترجمه مجمع البیان امده است=در باره حروفى که در اوائل بعضى از سوره‏ها آمده است نظریات و وجوهى بیان شده است که أهمّ آنها از اینقرار است:

ادامه نوشته

بقره

 

بقره

امام  صادق ع فرمودند =ان کس که بقره و ال عمران را بخواند در روز قیامت درحالی وارد میشود که این دو سوره همانند دو ابر یا دو عبا برسرش سایه می افکنند.(بحار الانوار ج 89)

ادامه نوشته