مكتب رمانتيسم

مكتب رمانتيسم

آثار ادبي و هنري نيمه اول قرن نوزدهم فرانسه، جريان فرهنگي را نشان مي دهد كه مكتب «رمانتيسم ناميده مي شود.

ادامه نوشته

مبانی معرفتی اومانیسم

مبانی معرفتی اومانیسم

ادامه نوشته

اومانیسم ( Humanism )

اومانیسم ( Humanism ) نويسنده:مصطفی رضایی
اومانیسم یا انسان باوری، واژه‌ای است که تاریخی به قدمت خلقت انسان دارد. هر جامعه‌ای بر حسب نوع شناخت خود از انسان معنایی برای این واژه در نظر گرفته است.

ادامه نوشته

رنسانس

رنسانس

 (به انگلیسی: Renaissance) یا نوزایی،

عصر نوزایی، دوران گذار بین سده‌های میانه و دوران جدید است.

 اولین بار،واژه لفظ رنسانس رافرانسوی‌هادرقرن ۱۶میلادی،بکاربردند.

 شروع دوره نوزایش را در سده چهاردهم در شمال ایتالیا می‌دانند.

ادامه نوشته

“فئودالیسم”

“فئودالیسم”

نام نظام اقتصادی - اجتماعی‌ای است كه در قرون وسطای مسیحی در اروپا حاكمیت داشته است. به لحاظ لغوی، فئودالیسم از واژه‌‌ی “فئو” گرفته شده كه به معنای قطعه‌زمین است، فئودالیسم در واقع نحوی نظام زمین‌داری است.

ادامه نوشته

تاثیر سبک هنری باروک بر ادبیات

تاثیر سبک هنری باروک بر ادبیات

سبک ادبی باروک

 در ادبیات به دو نکته مهم تمرکز دارد ,

 یکی حرکت و ظاهر و دیگری تناسخ و تغییر چهره. 
با وجود اینکه سبک هنری باروک از نیمه دوم قرن شانزدهم رواج یافت
ادامه نوشته

ویژگی‌ها کلاسیسیسم

ویژگی‌ها کلاسیسیسم

کلاسیسیسم را می‌توان مکتب سنت‌گرایی در ادبیات و

هنر به ویژه تقلید از نویسندگان یونان و روم باستان دانست.

از دیدگاه کلاسیک‌ها، هنر اصلی شاعر و نویسنده این است

که اصول و قواعدی را که پیشینیان در آثار خود آورده‌اند،

به طور کامل رعایت کند تا اثر او بتواند صفت زیبا به خود بگیرد


ادامه نوشته

اصول و قواعد کلاسیک

اصول و قواعد کلاسیک

تقلید از طبیعت آن‌چه نویسنده کلاسیک پیش از رعایت هر قانون و قاعده‌ی دیگری باید در نظر بگیرد، تقلید از طبیعت است.

ادامه نوشته

مقدمه ای بر کلاسیک

مقدمه ای بر کلاسیک

*کلاسیک = کلاسیک اصلی همان هنر یونان و روم قدیم است

 (هنرتوجه به اسمان وخدایان)

ادامه نوشته

تفاوت کلاسیک با کلاسیسیم

تفاوت کلاسیک با کلاسیسیم

کلمه کلاسیک صفتی است که ریشه آن واژه لاتینی کلاسیکوس (classicus) و به معنی درجه اول است.

 به تدریج این واژه برای سخن گفتن از نویسندگان درجه اول جامعه استفاده شد، یعنی کسانی که نوشته‌های آن‌ها در کلاس‌های درس تدریس می‌شد.وقتی این کلمه را به طور دقیق استعمال کنند و از آن اراده اصطلاح ادبی خاصی را نکرده باشند به معنی اثری است که به عنوان نمونه و مظهر کامل مورد قبول همگان باشد و وقتی نویسندگان کلاسیک یا هنر کلاسیک گفته می‌شود، مقصود نویسندگان یا هنری است که تمام ادوار آنها را پسندیده و نمونه شناخته‌اند.

ادامه نوشته